What’s in a word…? Mensen vragen me soms wat ik juist doe. In 2001 studeerde ik af als A1 verpleegkundige (de huidige Bachelor verpleegkundige). Zowel voor, tijdens als na mijn studies, deed ik al ruime ervaring op in de Dringende Geneeskundige Hulpverlening (112-DGH). Na mijn studies bleef ik aangetrokken tot een pad dat liep naast dat van de klassieke verpleegkunde. Ik koos voor de uitdaging en trok dus naar Papoea, waar ik eigenhandig enkele ‘Primary Health Care’ projecten opzette en mensen behandelde tegen endemische ziekten als malaria en tuberculose. Deze ervaringen confronteerde me met omstandigheden die mij enorm uit het traditionele denkkader trokken en beroep deden op mijn creativiteit als verpleegkundige, maar ook mijn projectmatige en organisatorische vaardigheden testte. Het deed me ook beseffen dat de klassieke geneeskunde niet de enige vorm van geneeskunde is die successen kan boeken, en dat ik moest leren openstaan voor andere manieren van denken en doen. Toch begreep ik al snel dat er ook nood was aan training van lokale mensen, om toch een kleine toegang tot klassieke gezondheidszorg op lange termijn toe te laten, rekening houdend met de lokale gebruiken en gewoonten, en de inzet van natuurlijke producten, waar dit mogelijk was. In de jaren die hierop volgde, leidde ik dan ook verschillende inwoners op tot ‘kader kesehatan’ of gezondheidswerker, met wisselend succes.

Hoewel ik verschillende keren in ziekenhuizen werkte in België, werd ik steeds terug aangetrokken om mijn kennis en vaardigheden als verpleegkundige in minder conventionele omstandigheden in te zetten. In 2004 volgde ik de opleiding tropische geneeskunde aan het Instituut Tropische Geneeskunde te Antwerpen. In 2005 combineerde ik mijn project in Papoea met missies bij Artsen Zonder Grenzen (AZG), van Somalië, CAR, Ethiopië, Afghanistan tot in India. Daarbuiten volgde ik verschillende interne opleidingen in o.a. project management, mangagement of Health Services e.a. In 2014 besloot ik, mede vanuit fysieke overwegingen, om de buitenlandse missies ‘on hold’ te zetten. Ik keerde terug naar België waar ik mijn banaba ‘Spoed en Intensieve Zorgen’ volgde. Vrijgevochten en geladen met ad hoc ervaringen wist ik dat de klassieke keurslijf als verpleegkundige me niet meer zou passen.

Ik begon als zelfstandig verpleegkundige en ging aan de slag als o.a. regulatie verpleegkundige bij Allianz World Wide Partners, repatriëringsverpleegkundige en als lesgever EHBO /Bedrijfshulpverlener via Ambuce Rescue Team. Op die manier kon ik een deel van mijn kennis delen, en tevens nieuwe werkervaringen opdoen.

Intussen zijn we enkele jaren verder. Ik startte deze vennootschap op, en doopte haar Global Health Awareness (GHA). Ze is alles waar ik voor sta en waar ik nog van droom. Ze brengt kennis (ook traditionele kennis), vaardigheden en aspiraties samen die de mens en de natuur gezonder moeten maken, waar ruimte is voor een holistische benadering. GHA benadert gezondheid vanuit een breed perspectief, vanuit verschillende invalshoeken, maar waar alle deelaspecten onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Moeder natuur geeft en neemt, en wij mensen moeten haar respecteren. We mogen haar vruchten gebruiken, maar haar niet misbruiken. We moeten oog hebben voor alle aspecten die gezondheid beïnvloeden. Niet alleen de gezondheid van de ‘mens’ hier en aan de andere kant van de wereld, maar ook de gezondheid van onze planeet en al diens creaties die de aarde bewonen.